Sosyal Medya

Makale

’Hendekler kazılacak, hendekler kapatılacak.. Delikanlım, sen de Selâhaddin Eyyubî olacak yaştasın

tarihinde yayınlandı.

FarkedileceÄŸi üzere, Ã‚rif Nihad’ın ’Fetih Marşı’ndan ’Yelkenler biçilecek, yelkenler diilecek.. DaÄŸlardan indirilen kalyonlar çekilecek.. / Elde sensin dilde sen; gönüldesin baÅŸtasın; Fatih’in Ä°stanbul’u fethettiÄŸi yaÅŸtasın..’ ÅŸeklindeki mısraları

biraz değiştirdim, başlıkta..

*

Silvan’ın fotoÄŸraflarını gördüm..

Şırnak, Cizre, Nusaybin gibi diğer şehirlerin de..

Bazı haber filmlerini de izledim..

Bir HDP m.vekili, ’Silvan’da, hendeklerin ne zaman kapatılacağını’ soruyordu, kaymakama..

Siz kaymakam olsanız, bu kadar saçma bir sual karşısında ne yaparsınız?

Çünkü, Silvan’da ve diÄŸer ÅŸehirlerde hendekleri kazanlar, bizzat o m.vekilinin mensub olduÄŸu partinin sırtını dayadığını açıkça itiraf ettiÄŸi mâlum silahlı mücadele odakları ve örgütleridir.  Hem, o hendeklerin kazılmasına alkış tutacak ve sonra da gelip bir kaymakama dikleÅŸerek, ’Bu hendekleri ne zaman kapatacaksınız?’ diye soracaksınız.

Bu, yüzsüzlükten de öte, düpedüz, o kaymakamı vazifelendiren otorite ile istihza..  Ya da, kendilerini çok akıllı ve kurnaz sanıp, baÅŸkalarının olup bitenleri anlamıyacak kadar kafasız zannetmek eblehliÄŸi..

*

Silvan, 12 günlük süren bir sokaÄŸa çıkma yasağından çıkıyordu.

Bu ÅŸehirlerde ve hattâ bazan ÅŸehirlerin bir bölümünde, bir kaç mahallesinde uygulanan ve önceden pek haberdar olmadığımız kısmî ’sokaÄŸa çıkma yasağı’ uygulaması, istenirse, devletin, kamu düzeninin bozulduÄŸu en karışık yerlerde bile, vatandaÅŸları rahatsız etmeden, ve sadece bozguncu unsurları etkisiz hale getirmek için bulduÄŸu ilginç bir yöntem olsa gerek..

Çünkü, devlet o yasak günmleri boyunca, vatandaÅŸların ekmek, su, süt, ÅŸeker, et, ilaç vs. gibi her türlü zarurî ihtiyaçlarını karşılıyor.

Halbuki, o yörenin insanları, sıkıyönhetim ya da olaÄŸanüstü hal denilen uygulamalar sırasında, güvenlik güçlerinin nasıl bir ’alikıran, baÅŸkesen’  durumunda olduklarını ve kimseye hesab vermeyen ve asla vermeyecek bir anlayışla karşılarına çıkan herkesi yok edilmesi gereken bir düşman gibi gördüklerini ve onların karanlık uygulamalarını yıllarca yaÅŸamışlardı.

Şimdi ise, devlet, sadece kendisine karşı silah kullanan ve halkın huzurunu bozan eylemler yapan unsurları etkisiz hale getirmek için tedbirler alıyor ve insanları, evlerinden çıkmamaya ve böylece kimseye zarar gelmemesini sağlamaya çalışıyor.

*

Son olarak, Silvan’da da bu yöntem uygulanmıştı..

Ama, orada otorite yeniden sağlanıp, askerî güçler şehirden çıkarken yaşanan sahneler, daha bir acıydı..

Hendekler kapatılmış, molozlar kaldırılmış, sokaklar düzeltilmiÅŸti.. Ama, bütün bu olumsuz sahneler ne yazık ki ve ancak, tankların gölgesinde ve elbette ellerin tetikte olduÄŸu yüzlerce askerin gözetiminde yapılabilmiÅŸ ve ’sokaÄŸa çıkma yasağı’ uygulamasına son verildiÄŸi açıklanmıştı..

Halk yeniden sokağa çıkmıştı..

Tanklar şehirden geri çekiliyordu; askerler de..

Ama, o da ne?

Meydanlara yığışan çoÄŸu genç, yüzlerce kiÅŸi, elleri tetikte bekleyen, renkleri uçmuÅŸ, askerlere hakaretler yaÄŸdırıyor, ekranlara yansıyacak ÅŸekilde, ’ÅŸerefsizler’ diyor, ’yuuuuhhh’lar çekiyorlar; ÅŸehri terketmekte olan tanklara tekme vurmaya çalışıyor, galiz küfür sözlerini yüksek sesle dile getiriyorlar ve ’PKK halktır, halk burada..’ diye tempo tutuyorlardı..

Evet, aynen böyle..

Şahsen, çok yaralandım..

Hayır o genç insanların, sadece o ’yuhh’larından, haraketlerinden, galiz küfür sözlerinden  rencide olduÄŸum için deÄŸil, kendi halkımızdan bir bölümün, diÄŸer bir kesiminden rûhen, hissen, nasıl olup da bu kadar ayrı düştüklerinin acısıyla yaralandım.

*

Evet, burada bir hastalık tablosu var..

Yanlış anlaşılmasın.. Hastalık, sadece o genç insanların hareketlerinde gözlenen tavırlarda kendisini gösteriyor değil..

Elbette, bu hendekler kazılıncaya kadar devlet güçleri neredeydi diye de sormak gerekiyor..

’Ä°nsansız hava araçları’ ve ’Drone’ler vs. yok mu?.

Çünkü, yollarda hendeklerin kazılması öyle bir anda olacak şey değil.. Barikatların, kurulması, duvarlar örülmesi, taş yığınlarıyla yolların kesilmesi, anlık işler değil..

Ayrıca, bu gençler bu insanlar bu işleri yaparken, onların ana-babaları ve halk kitleleri nerede?

Onlar niçin engellemezler bu gençleri..

Çocuklarının başına bir iÅŸ geldiÄŸinde, hemen onları sahiblenmeleri, tabiî olduÄŸu gibi, bir de ayrı bir dert..  Hattâ , çocçuklarının tutuklanmasından dolayı bile, aileler arasında, ’kimlik siyaseti’ne dayalı çevrelerin hoÅŸuna gidecek bir sosyal dayanışma ve dostluk baÅŸlıyor.

 

Bu halk kitlelerinden, olan bitenden rahatsız olanların bir kısmının yapabildiği, doğup büyüdükleri, hatıralarının ve mal-lümklerinin bulunduğu yerlerini-yurtlarını bırakıp, onbinler halinde, ülkenin başka kesimlerine doğru gitmeleri..

Hiç olmazsa o da bir imkan.. Ve ülkenin diÄŸer bölgelerinde, onca türkçü -laik-kemalist Ã§abalara raÄŸmen, müslüman halk kesimleri arasında -hamdolsun ki- etnik kökenlerine göre ayırımların yapıldığı gibi bir saçmalık henüz de geliÅŸtirilemedi.

*

Ama, bütün bunların ötesinde, mes’elenin köklerinin çok daha derinlerde olduÄŸu bu güne kadar takib edilen siyasetlerin yetersizliÄŸi ortadadır ve anlaşılmalıdır.

Siz o bölgelere bu zamana kadar görülmemiş hangi üstün hizmetleri götürürseniz götürünüz; o genç insanların bunlarla yetinmeleri ve yatışmaları mümkün gözükmüyor.

Dahası, sadece genç insanların değil, büyük çapta bölge halkı da büyük çapta benzer bir sosyal akımın etkisinde olduklarını son seçimlerde de bir daha gösterdiler.

Bütün o kitlelerin, hepsinin de korku siyasetiyle sandık başlarına götürülüp, istemedikleri yönde oy kullanmaya zorlandıklarını söylemek yanlış olur..

Bunun yerine, mevcud hastalığa daha dikkatli ve hâzık bir sosyal doktor edâsıyla yaklaşıp, en ağır ameliyatlar da gerekse, onları da aynı hazâkatle yapmaya çalışmak gerekmekte..

*

1 Kasım seçimlerinde bir kez daha görüldü ki, ekseriyetini kürd etnisitesine mensub kitlelerin yaÅŸadığı yörelerde, ortalama olarak, yüzde 65-70’lik bir oy nisbetiyle, vatandaÅŸlar hizmet siyasetini deÄŸil, ’kimlik siyaseti’ni her ÅŸeyin üstünde tutan HDP’ye destek vermiÅŸlerdir. Geriye kalan kesim de denilebilir ki, büyük çapta sadece AK Parti’ye ya da bazı bağımsız adaylara yönelmiÅŸlerdir.

Demek oluyor ki, sadece genç nesiller değil..

GeçmiÅŸ 80-90 yıl boyunca uygulanan katı laik-kemalist ve türkçü resmî ideolojinin siyasetleri geri tepmiÅŸtir ve geçmiÅŸten beri birikmiÅŸ bütün kin ve nefret duygularıyla, bugün saÄŸlıksız ÅŸekilde ve üstelik de o geçmiÅŸin o yanlışlarını reddeden bir Tayyib ErdoÄŸan’ı ve kadrosunu bile düşman gibi gösterenlerin telkınlerine kapılabilen bir kitle eÄŸilimi karşımıza çıkabilmektedir.

*

Bu insanları ve bu halkı bütünüyle yeniden kazanmak için, hizmet alanındaki çabaların ötesinde bir şeyler yapmak gerekiyor.

1923’den sonra en azgın ÅŸekilde uygulanan laik-türkçü siyasetlerin sonunda geri tepeceÄŸine dair bazı, -çok ünlü- kumandanların öngörüler taşıdığı anlaşılmaktadır. Ancak, onların tedbir diye düşündükleri, bir kandırmaca ve uyutma siyasetinden baÅŸka bir ÅŸey deÄŸildi.. Çünkü, onlar lisan-ı hal ile diyorlardı ki, ’Bu kadar katı bir türkçülük siyasetinin sonunda kürdçülük gibi baÅŸka kavmiyetçi cereyanlar da uyanır. O halde, bu bölgelerde mektebler/ okullar yapmamak  gerekir. Okuyan insanların da mukabil bir kavmiyetçi anlayışa baÄŸlanması kaçınılmaz olur..’  (Bu gibi ilginç ve çarpık görüşleri, M. Kemal’e baÄŸlı, ama, ondan sonrasında Ä°smet Ä°nönü’ye uzak duran ve MareÅŸal’e çok baÄŸlı bazı emekli generallerden bizzat dinlemiÅŸimdir, onların da kafaları o kadar çalışıyordu..)

*

Halkın kontrol altında tutulması için, ’jandarma dipçiÄŸi, karakol ve sair hükûmet binaları kurmayı yeterli gören’ o kafalar, yarım asırdan fazla bir süre boyunca, o yörelerde de diÄŸer yerlerde de, hemen hiç bir ÅŸey yapmamışlardır.  Biraz biraz, 1950-60 arası, 1965-70 arası ve 1983-90 arasında halka hizmeti önceleyen uygulamalar olmuÅŸtur, o kadar.. Ve bunun dışında, AK Parti’nin iktidara geliÅŸine, 2003’lere gelinceye kadar, hele de bu yörelerde, devlet adına ve ancak halkı sindirecek güçlerin kendisini hissettirmesi gerektiÄŸi anlayışı egemen kılınmıştır.

Gerçi,  o dönemde ülkenin baÅŸka yerlerinde de mekteb yok, hastahane ve doktor yoktu.  

Yol yok idi.. Yani, ekonomik yoksulluk baÅŸka yörelerdeki halk kitlelerini de korkunç ÅŸekilde vuruyordu.  Ama, T.C. rejimi, o halkın etnik kökenlerine vurgu yaparak, onların kavmî mensubiyetlerini okÅŸayacak ÅŸekilde ’türk devleti, türk cumhuriyeti’ gibi yaldızlamalarla o halk kitlelerini kontrol altına almakta zorlanmıyordu.. Karşı çıkanlar ise, ’mürteci, yobaz..’ diye kolaylıkla sindirilebiliyorlardı. Kürd halkı ise, hem ayrılmaya daha elveriÅŸli, hem dindar bir kesim olarak görüldüklerinden, daha bir potansiyel tehlike olarak resmî ideoloji güçlerinin  rüyalarını kâbusa çeviriyordu.

*

Şimdiii. Bu gencecik insanları bu kadar isyankâr hale getiren, ülkenin belli bir kesimine aslî etken nedir?

Bunun üzerinde klasik ve kalıplaşmış, klişeleşmiş tedbirler ötesinde, çok daha radikal insanî-İslamî, âdilâne ve gerçekçi çarelerin düşünülmesi gerekmektedir. Bugünkü çarpıklık ve savrulmalar, temelleri, kökleri olmayan ve müslüman kürd halkının vicdanında makes bulamayacak , yankılanamıyacak geçici hevesler olarak görülmelidir.

O zaman, bu kürd gençlerinin de, bir yeni zamanların Selahaddin Eyyubî’leri olarak Ä°slam’ın da, müslüman kürd halkının da ve bütün müslümanların da hizmetinde harekete geçmeleri hayal ürünü olmayacaktır.

Bugün

Henüz yorum yapılmamış.

* İşaretli tüm alanları doldurunuz.